باسلام و احترام.
حاج حسین حدادزاده
زمستان 66 کوه گرده رش.
ماووت عراق.
==========
هوا ابری تیره.
بسیار تاریک و سرد.
سنگر کمین حدود دو کیلومتر شاید بیشتر تا سنگر اجتماعی فاصله دارد .
پاسبخش
راه میافتد
رزمنده گوشه اورکت پاسبخش را میگیرد
رزمنده دوم باید اورکت نفر جلویی را بگیرد . حرکت می کنند بسوی سنگر کمین
اما هیچیک جایی را نمی بینند حتی جلوی پایشان را .
براساس ذهنیت قبلی میروند .
گاه در چاله پر از آب می افتند
و گاه تا دم پرتگاه دره سمت راست میروند
وگاه به تپه سمت چپ راه برخورد می کنند .
و بالاخره بعد از مدتی به سنگر کمین میرسند .
دو نفر جدید جای دونفر قبلی را می گیرند
و پاسبخش و دونفر رزمنده یخ زده به سنگر اجتماعی بر می گردند .
و این کار
چندین بار در شبهای طولانی و بورانی زمستان گرده رش اتفاق می افتد .
